Kervan Şiiri - Erdal Alga

Yol taşlarla dolu
Yoldaşlar kaçtılar bu yüzden
Ben bile bile yürürüm bir çiğ kütlesinin üstüne üstüne
Beyazında bir dağın bayrak dikme hevesi bende
Başardım diyebilme büyüklüğü özdeşleşmiş zirveyle.
Böylesine terlemek karda
Ne alinmiş bendeki be!
 
Basınç yükseltide, hınç bende
Sevmenin rengi beyaz, pampak.
Kaynak sıcaklığı damarlarımda ateş
Yakarım kendimi de pes etmem
İnadına inat iki keçi yanım karşı karşıya köprüde.
 
Vız gelir vaz geçmez
Ölüm anlık bir vurgun
Yaşamak vurgun, vurgun üstüne
Tırmalıyorum tırmanmak üstüne
Güvercin kartala yem sadece, devam gene de.
 
Gözde cami kalın bir gözlük antikiteden
Elde bir baston, devam gene de.
Zirvede zeytin yetişmez
Ve gülün ömrü boş küme
Gider kan kalbimden güme, devam gene de.
 
Eteğini sallasa da dağ
Yüreğimde oldukça sana bu bağ
Çiğliğini havlasa da bu çağ
Kervan devam gene de, ölümüne!