Kervanım gitmekte Güneşe doğru..
Mesafe çok uzak, her adım tuzak.
Kırbaları sanma sakın su dolu,
Yeter içimdeki o gizli ırmak.
Aldırma kumdaki kan izlerine,
Zaman rüzgârları hepsini siler.
Ve içinden bir ses, sana menzilde,
Aştığın bu yol, kendi çölün der.
(Stuttgart 1970)
Tuncay EmremKayıt Tarihi : 14.1.2003 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!