Gönül güneşe verir ise kendini,
Zahirde suret arama söyle sen,
Sanki güneşe değil mi yürek ten,
Gözlerde güzellik, gönülde hülyâ.
Duvarlar yıkılsa da izi kalır,
Güneşin ışığı kalır aşkta, sır,
Sevenin sevgisi sonsuzdur dâim,
Zamana karşı durur hep aynı.
Kerpiç gibi dünya boş, fani,
Ölümlü dünya yalan, hüzünlü dönemi,
Aşk ise özgür, sonsuz ve lezzetli,
Sevgiye gönül ver ki bulasın hakiki.
Kayıt Tarihi : 24.3.2023 16:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mevlâna, şöyle der: "Gerçek sevgilide suret yoktur. Güneş ışıkları duvara vurunca, duvar parlaktır, güzeldir. Fakat bu güzellik, bu parlaklık, duvarda, duvarın üstünde değil güneştedir. Duvar yıkılırsa dahi, güzellik gü neşte bakidir. Şu halde, kerpiç değil, güneşe gönül vermek gerek.."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!