KERPİÇ EV
Bir köyün ortasında sessizce bekliyor
Tavanı örümcek ağı; duvarlarında nem
Bir devrin acı-tatlı hatırlarını saklıyor
Bir cenaze gibi bakışlarındaki matem
Bir medeniyet ki içinde saklanmış;kalmış
Ne talibi var;ne içinde yaşayan insanı
Binbir niyetle duvarlara birşeyler asılmış
Ne bilen var, ne anlayan;konuştuğu lisanı
Ağarmış bir saç gibi çatıdaki kiremitler
Kaderin bütün hatıralarından muztarip;
Hatırasına değil;arsasına talip mütahitler
Şimdi senden ayrılanlar;senden daha garip
Kayıt Tarihi : 2.6.2018 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!