Kerim Bulat Şiirleri - Şair Kerim Bulat

Ellerimi açtım Hüdâ'ya,
Rabbim Sen O'na şifa eyle..
Yöneldim tek yüce Mevlâ'ya,
Rabbim Sen O'na şifa eyle..

Kalbi yufkadır, ruhu ince,

Gülleri al Güneş ile birlikte koy kalbine...
Bütün güzellikler girsin düşüne..
Tüm ruhsuz ve soğuk şeylere inat
Bir sıcaklık, bir renk gelsin gülüşüne ...

Sana Cân dedim..
Can'dan öte Cân dedim..
En çok Sana "canım",
En çok Sana Cân dedim..

Seni düşündükçe ,

Sana gülmeyen
güller solsun.

Sana ışık olmayan
kandiller sönsün..

Sana, tek Sana muhtacım sadece,
Başka can'a muhtaç eyleme Ya Rabb!.
Hiç bir gün, ne gündüz ne de gece,
İns-ü Cin'e muhtaç eyleme Ya Rabb!..

Ömür bu, gel-git´te sessiz aşınır,

Çoban olmak zordur itsiz davara,
İhtiyacı yok sırtımın kalın duvara,
İçte cücelik dışta bir dev ara,
Dağları gezdim tepeleri aştım,
Ormanda baltasız cesur dolaştım.

Uyan artık seherlerde ,
Yat yat çürüdü yanlar..
Veremez gecenin hakkını,
Benim gibi uyuyanlar..

Bir Selam gelince Senden,
Bu gönül heyecanlanır.
Ölü ise dirilir aniden,
Diri ise birden canlanır..

Sen başkasın, hem de çok başkasın sen,
Olamam ki asla dilde eşin ben..
En iyisi elbette sensin hep sen,
Kim geçer ki seni elde işinden.

Sen, kıyıya vuran dalgalar gibi,

Ey Cân..!
Önüme dizseler dünya hazinelerinden,
Milyondan, milyardan düzine düzine.
Bilmem, tanımam ve kabul etmem,
"Senin" kalbinden daha büyük hazine.