Keremine Asr-ı Saadet Şiiri - Poyraz Özbey

Gönl-ü yar-ı ayan pürü pak-ı cihan sana
Cennet Kevseri içer oldum o anda
Benk-“i sana aşık dünya-yı evvel
Sensiz geçmez günlerim sine-i aleminde

Ruh-i yar tabende durur gönül miskin
Naz ile salınır gönlüm sana miskim
Handan olur gönlümde yar-ı içkim
Gönül şarabından içtik ey güzel

Pervane oldum etrafında Şem-i bezim arasında
Gül açılmışsa şadidun birinin on eyleminde
Gülistan bahçesinde Şems’i arız olmuşum sana
Yar-ı Cihanda çiçek açar tahtı bahtında.

Sensiz geçmez geçen günlerim, seni görmezsem kıyamet olur.
Kalbin içindeki muhibbiyi almazsam, bana geçmezse azab-ı ayan olur.
Yaralıyım biçare gönül bıçakla kesseler gönlümü sana meftun olur.
Nerdesin ey aşk-ı şirinim gel ara bul beni…