Bakma bana güzelliğine ağıt yaktığım
Hep o aynı pencereden baktığım
Yüzüne sakız patlattığım
Bir seyyah gibi bütün hanlara uğradığım
Ama yinede gönlünü çalamadığım
Kırılmak üzere olan sürahiden su döktüğüm
Girdim o gün çıkık kapıdan içeri
Keşke unutsam o akşam olanı biteni
İnsan bazen tutamaz aklıyla kalbini
Unutmak ister ama unutamaz senin gibi afeti
Oysa sen beşten sonra unutuverdin beni
Din halkın afyonumudur
Yoksa vicdan narkozumu
Buradaki anlamı belirleyen sen
Anlam arayışı mıdır
Gerçek sadece sensindir
Kendinden başka kimse senin gerçekliğine inanmaz
Ben seni gördüm yüreğindeki bir Efnacık
Söylemedin bana adını koydum Tülaycık
Oturdum baktın bana fena bakışlarla kibarcık
Bakıyorum sana oturma karşıma anlamıyorum bir dağarcık
Haydi gidelim beraber mapusa bir iki mil kadarcık
Unutma gel ziyaretime hamurdaki iki küçük kabarcık
Gökyüzüne bakarken
Öğle vakti kayan yıldız için dileğim
Sanıyorum ölüyorum
Dediğimde
Çocuk parkında salıncakta sallanırken
Ölürken
Armağan olsun her şey her şeylere
Benim olsun sadece bir tek şey
Ben olsun
Benim olsun
Peşine bir günde verilecek canım olsun
Benim olsun
Sevdiğim gitti ondan geriye kalan sensin
En derin öfkeler iyi kalplerden çıkar
Sevdiğim her şeyi kaybettim eksiğim olmamasına rağmen
Kaçan zamanlar biten dostluklar sönen aşklar sonunda ölümler
Sen o kişi değilsin içini görebiliyorum
Neden anahtarı sende olan prangaları sökmüyorsun
Hiçbir zaman çıkamayacağım bayır kadar dik
Sonu gelmeyen menderes kadar zigzaklı
Adının Aslı olacağı kadar alçak gönüllü
Beni şaşırtacak kadar candan ve hareketli
Beni kulu yapabilecek kadar zarif ve benden olan şey kanımsım benim kimsenin bilmediği hayal dahi edemeyeceği canım
Birbirimiz olmak istedim anlayalım tutalım ama en güzeli senden kokmak istedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!