Fani dünya nimeti, zehir oluyor,
Bak yüreğim yorgun, yorgun soluyor.
Yaşayan aç susuz, çocuklar varken,
Gözlerime uyku değil, yaş doluyor.
Kimisi yıkılmış, evlerde yaşar,
Elde kuru ekmek, gözden yaş taşar.
Savaş ellerinden herşeyi almış,
Sokaklarda çıplak, ayakla koşar.
Yemen Afkan Filistinim Ey Şam'ım,
Mezar kimsesiz, Hüseyin Hasan'ım.
Kerbelaya döndü, dünya dört yanın,
Yol verse Rabbim, size feda canım.
Sizlerde yokluk var, bizlerde bolluk,
Müslümanın kanı, bak oluk oluk.
İslam devletleri sadece kınar,
Her yerde vahşet, ağlar çocuk çoluk.
Ey kul Zeki, kükre artık dünyaya,
Gözünü kapat, Hakk sahi rüyaya.
Kainat dünyayı, yaratan odur
Bu gece avuç aç, yüce mevlaya.
ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY
Zeki GünayKayıt Tarihi : 10.11.2022 20:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Günay](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/10/kerbelaya-dondu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!