Kerbelada, Şiiri - Sinan Karakaş

KERBELADA
Topraklar kana bulandı,
Çiçekler kanla sulandı,
Şeytan arada dolandı,
Kerbelada, Kerbelada.

Başsız bedenler yatıyor,
Hüznüme hüzün katıyor,
Kalbim orada atıyor,
Kerbelada Kerbelada.

Zalım Yezid soysuzlaştı,
Çok oldu haddini aştı,
Mümin olanlar ağlaştı,
Kerbelada Kerbelada.

Susuz bırakıldı canlar,
Hakka doğru aktı kanlar,
Toprağa düştü mercanlar,
Kerbelada Kerbelada.

Torunlarıydı Resulun,
Onlardı kokusu gülün,
Avazı sustu bülbülün,
Kerbelada Kerbelada.

Münafıklık zirvedeydi,
Şeytan yine devredeydi,
Yezid zulümde öndeydi,
Kerbelada Kerbelada.

Zalim yezid Şeytan oldu,
Açılmadan güller soldu,
Gözler kanlı yaşla doldu,
Kerbelada Kerbelada.

Hüseyin Can Kerbelada,
Başı bedeninden cüda,
Olsun canım ona feda,
Kerbelada Kerbelada.

Ah Hüseyin Ah Hüseyin,
Yezid denen alçak hayın,
Beynimizde patlar mayın,
Kerbelada Kerbelada.

Kerbela yüz karasıdır,
Müminlerin yarasıdır,
Yezidler baş belasıdır,
Kerbelada Kerbelada.SİNAN KARAKAŞ