.Kerbelâ’dan Sivas’a Şiiri - Mazlum Zengin

Yastayım dostlar yastayım.
Bulutların siyaha boyandığı,
Ağaçların gözyaşlarını tutamadığı,
Nice uygarlıklara evsahipliği yapmış,
Sivas’tayım.
Sarız’lı Nesimi Baba’yla karşılaşıyoruz
Küçücük sazı ve kocaman yüreğiyle.
Ve bir yandan da mırıldanıyor,
“Barış güvercini uçsun dünyada”
Asım Bezirci de var yanında.
Bezirci Erzincanlı, ve güzel bir edebiyatçı.
Bergama’lı Metin Altıok göründü.
Gün is kokulu, kara bir gündü.
Arkalardan bir tanıdık ses,
“Kula kulluk yakışır mı? ”diyor.
Ve kendi memeleketinde Muhlis Akarsu.
Bir coşku, bir heyecan.
Ve Ankara’lı şair Behçet Aysan.
Muhibe ile Edibe el ele, başları dik.
Ve Uğur Kaynar güzel yürekli bir şair.
Asaf Koçak gencecik bir fidan.
Davullar çalıyor güm güm.
İki adım arkada babasının gülüm dediği,
Güzel yürekli Sehergül Ateş.
Kalpleri güzel sevgi dolu, ne nefret, ne kin.
Uzaktan görünüyor,
Koçgiri’li Hasret Gültekin.
“İnadına Yaşamak”la,
Muammer Çiçek de burada.
Ve Gülender Akça, ve Mehmet Atay.
Bir kalabalık ki sormayın.
Sait Metin, Gülsün Karababa.
Bir Balıkesir’li, İnci Türk.
Genç bir bacı Huriye Özkan.
Ve Ahmet, Mehmet Hüseyin’ler.
Ve on iki yaşındaki Koray Kaya da burada.
Dostlar, Otuz yedi can.
Ve yürekleri güzel insan.
İki Temmuz doksan üç.
Pirsultan şehitleri
Ve halkının güzel çiçekleri.
Yastayım dostlar yastayım
Senede bir gün değil
Ben,
Ben her gün Sivas’tayım.
Ve iki Temmuz’da
Gerçekten Sivas’tayım.
Karalar, kara yüzlüler
Uğraşmayın
Uğraşmayın boşuna.
Biz halkız, bitiremezsiniz bizi.
Kerbelâ’dan bugüne vurdunuz yaktınız,.
Bir ölüp, bin geldiğimizi,
Ve halkımızı sevdiğimizi,
Yüreklerde hep gam, hep tasa.
Yolumuz
Yolumuz Kerbelâ’dan Sivas’a.

20.06.2006