Kerb-ü Bela Şiiri - Umut Gizli

Ey kerbü bela
otur ağla,kalk ağla
toprağını savur ağla
sen ki içinde
kasveti, nefreti
barındıran bir yersin
varsın buda senin
boynunun borcu olsun
Hüseyinimin vücuduna değen
her mızrap
bedeninden dökülen kan için
otur ağla, kalk ağla
toprağını savur ağla
hazreti peygamberin elinde ki
bir sürahi kanı görde
yıllar sonra nasıl bir halde olacağına
otur ağla, kalk ağla
toprağını savur ağla
fatıma annenin duyduğu acıyı
bağrında hissette
onun gibi sen de ağla
aliyel murtazanın yiğidini
aldığın için ağla
zulmü içinde barındırdığın için ağla
yezide mesken olduğun için ağla
senin çöllerinde bir kum taneciği bile kalmasın
bu dünyada yalnız kalda ağla
zeynebin gözünden dökülen her damlada
zeynebin feryadını duyda ağla
abdullahı şehit eden okta
o ok bağrına saplansında ağla
çoçukların susuzluğuna,bebelerin hıçkırıklarına
annelerin yardım istemesine
cevapsız kaldığın için ağla
hüseyinin yüreğinde açtığın yara için
otur ağla, kalk ağla
toprağını savur ağla

Kerb ü beladan geçen kuşlar
gördünüz mü hüseyinim ne haldedir
o nazlı diclenin kenarında
gönlü susamış,kan revan içindedir