Laf Düşer Oldu Şiiri - Aydın Ahmet

Bana sus diyorlar bütün efradım
Sustukça bozuldu keyfim asabım
Kurtlarla sarılmış benim etrafım
Tilkiye çakala laf düşer oldu

Kim zarar verdiyse hısım akraba
Hele bir tökezle, hepsi akbaba
Ne diyeyim şimdi dosta ahbaba
Kargaya kuzguna laf düşer oldu

Daha dün nalândı, dardaydı habi
Şimdi karnı doydu bey oldu tabi
Sen bunlara fırsat verme Yarabbi
Sırtlana sansara laf düşer oldu

Ömründe üst üste bir taş koymayan
Ne varsa yiyip de gözü doymayan
Herkesin tefinde ayrı oynayan
Züppeye hırboya laf düşer oldu

Yüzüne vurup da söylemediğim
Afetlerden gitse ağlamadığım
Kapıya it diye bağlamadığım
Yelloza yosmaya laf düşer oldu

Dünyayı sel bassa evmez olana
Kendinden gayrıyı sevmez olana
Kurşun harcamaya değmez olana
Porsuğa, pörsüğe laf düşer oldu

Herkese kibirle üstten bakana
Kendi lakabını ele takana
Elimizden yiyip bizi sokana
Akrebe mambaya laf düşer oldu

İnsanlıktan çıkmış edepsizlere
Düşman olunur mu sebepsiz yere
Dört fıkradan öte mezhepsizlere
Dinsize donsuza laf düşer oldu

Dünyada böylesi bulunmaz, adır
Ağzına biber sür kıça nişadır
Ne ahde vefa var, ne bilir hatır
Kirpiye körsüye laf düşer oldu

Şarap oldu şimdi eski şerbetler
İtibar görüyor yeni merkepler
Adamdan sayıldı dünkü veletler
Sıpaya danaya laf düşer oldu

Kardeşi satacak günü bekleyen
Kıçı minder görüp bizi dehleyen
Sabır eyledikçe korkak belleyen
Densize kansıza laf düşer oldu

Her gün cilaladık zer oldu bakır
Kendini şah gördü herkesi hakir
El atına bindi bey oldu Bekir
Köpeğe sapığa laf düşer oldu

Kimi her lafımda kinaye arar
Kiminin kursağı, koca karnı dar
Ya Rabbi ne tuhaf insanların var
Köksüze çapsıza laf düşer oldu