sabah çıktığı eve dönmedi
beklediler bir süre
sonra oturdular sofraya - annesi babası kardeşleri
çatal kaşık sesleri tekledi-uzadı yemek
hafızasını yitirmiş bir kentin ve
ölene dek ölüme bağlı hayatların efesi
güneşli tasavvurlar cennetinde
avuçlarında kendisine dair hikayenin özeti
ağladılar mı ardından arkadaşları
beyaz renoya tıkarken onu üç kel kafalı adam
taş attılar mı denize
seyrettiler mi taşın girdabını sularda
gitti ölümün sağrısını okşaya okşaya
dokunduğu her şeyle sustu
o sustukça yaklaştı ölüm
dönmedi dağlardan yankısız kamunun sesi
bir tek onun annesinin gözlerinde
ve babasının ve kardeşlerinin
en uzak nehre ulaşan sancı
duvarda siyah beyaz resmi asılı
gülümsedikçe gençleşiyor bakışları
Hakan BintepeKayıt Tarihi : 18.6.2009 14:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)