Kent Ve Kül Şiiri - Şener Aksu

Kent ve kül

Kentlere sıkışıyor yollar
Adımlar izsiz
Silinmiş yüzlerde titriyor
Gölgeler belirsiz

Gölge / ağır ışık
Ağır renk, derin korku

Gölge gölge üstüne düşüyor
Yaprak yaprak üstüne
Su küfleniyor tende
söz yürekte üşüyor

Söz ki ağır can
Ağır acı - kaba kin

Söz nefretten bitkin
Kül oluyor çocuklar
Kentleri ateşe sarıyorlar
Umut siniyor yıkıntılara

Umut / derin çığlık-şaşkın göz
Umut /söylenecek en son söz

ş.a