Kent Ve Insan Şiiri - Gassan Satar

sirfinti kentin
Oksuz sokaklarinda
Ah sefa suruyor yasam yoksullugumuzda

Umudun gidecegi yollar kor
kopruler baglanmis eskiyanin bacina
Satliga cikmis koleleriyiz cennet dusunun

Kandiralim birbirimizi
Oynayalim kendi nefsimize
Ah yalandan kolay ne var
Kalabalik yalnizliklarin yaraticilariyiz

Durmaksizin akiyor yasam
Degmeden arzularimiza
Kostur dur caddelerde
Luks lokantalarda
Pahali carsilarin yoksul cesitliliginde

Sokak cocuklari dolaniyor etrafimizda
Caresizligimizi gozumuze sokan perisanliklariyla

Kayboluyor hissedislerimiz
Ask yok seks var artik yataklarimizda
Bes dakikalik zamansizlikta butun sevismelerimiz

Gozyasi bile dokemez olmus acilarimiz
Buz tutmus duygularin sahte dinginliginde

Yagmur yagacak belki biraz sonra
Silecek ne varsa
Ne varsa yitmisligimize dair

Biz varissiz yuruyuslerde
Amacsiz hayallerde
Kirleniyoruz
Ruhumuz cekiliyor
Bes para etmez bedenimizle
Kalakaliyoruz olum korkusunun en orta yerinde