Aferin oğlum,
Annene verdiğin sözü tuttun,
Bırakmadın köyde babanı bir başına!
Fakat almadı aklım,
Onu kökünden sökülmüş ağaç gibi,
Nasıl sürükleyip getirdin,
Ve attın bu şekilsiz beton yapıların arasına;
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Yaşaya yaşaya alıştığımız, alışınca da kanıksadığımız bu şehrin insanı insanlıktan çıkaran yaşamını çok güzel şerhetmişsiniz şiirinizde.
"İçimde diken diken pıtrak gibi hasret" Daha nasıl anlatılır bilmem ki hasret? Kaleminize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta