Gece puslu.
Yedi katlı bir apartmanın tepesinde kenti gözetirken ben,
Gözlerim mekik dokurken bir o yana bir bu yana,
Evlerden taşan ışıltıyla beynimde yankılanan arsız sanrılar arasında,
Enkazını kaldırırken hayatımın sen yara bere dolu kollarınla,
Fısıldarken göğün uğultusu, dans ederken kan birikintisi can damarlarımda,
İkinci paragrafına tenezzül etmeyeceğim bir romanı yazmaya başlarken daha,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta