Kent Büyür Şiiri - Şahbettin Uluat

Kent büyür ve gökyüzü parsellenir,
Gölgelenir evler, canlar, yürekler.
Kirlilik, gürültü arttıkça artar,
Sökülür ağaçlar, kalmaz çiçekler.
*
Kent büyür, horoz, köpek, kedi biter,
Yetim kalır kuşlardan pencereler.
Güneşin doğuşu, batışı, ışık,
Taşınır, yüksek binalara gider.
*
Kent büyür zenginleşir, kent kandırır,
Dağlar, köyler kentlere yenik düşer.
Kırsaldan göç varoşu canlandırır.
Artar kentlerde işsizler, işçiler.
*
Kent büyür, çarpılır kural konmazsa,
Rant çarkları artar, döndükçe döner.
Kurallar esnetilir, uyulmazsa,
Acısını kent her şeyiyle çeker.

09.03.2011