KENGER
Sordum kurumuş kengere
Geldiğin belde nerede
İçini çekerek dedi
Siz onu sorun rüzgara
Yeşil dallarım ağardı
Gücüm takatım tükendi
Bir arının fiskesiyle
Gövdem yerinden ayrıldı
Katılmışım bir kervan e
Rüzgar motor dal pervane
Yerim beğenmez oldum ben
Gezerim deli divane
İsmet Bulan
21,08,2002
Kayıt Tarihi : 22.7.2006 08:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Malatya'nın Darende ilçesine bağlı Karagedik köyünün içerisinden geçen dereye rüzgar tarafından taşınmış ve yiğilmiş kuru kenger enkazlarından etkilenerek yazdım.
ekrem bozkurt
Kengere,biz' kereng' deriz.
Kökü derinlerdedir.İncecik dikenleriyle savunma yapar.
İlk baharın taze sebzesi sayılır. kökü derinlerde,dikenleri olmasına rağmen en çok kökten kesilen canlı.
Ama pes etmez her kesikten sonra yeniden yeşermeğe başlar.
Yaşama dört elle sarılan bir can.
Sonbaharda güzelbir gülüşü vardır.Artık tohum verme,yaşamını başkalarına devretme zamanı gelmiştir.Esen sonbaharınrüzgarı yardımıyla ayrı mekanlara sürüklenerek tohumlarını serper.
Acaba tanrı-ilah bunun neresine hikmeti koymuş...?
Tebrikler
Kutlarım.
Süleyman kaya
TÜM YORUMLAR (2)