Kene Şiiri - Hüseyin Demircan

girip apış aran kavrarmış seni
pitbull iti kadar güçlü çeneler
korkuyla kıvratır oldular beni
şu son zaman çıkan işbu keneler

hadi keneden geç dert saymayın hiç
kuş gribi taşır uçan kırlangıç
kimbilir belkide bunlar başlangıç
çıkacak peşinden başka naneler

hayalmi sağ esen bir nefes alım
gitgide zorlaştı hayatta kalım
buncası işkence insana zulüm
ölüm tehlikesi doldu haneler

deli dana dahi canımı sıktı
viran etti beni adeta yıktı
bizden daha fazla sağlıklı çıktı
seksen yaşındaki yaşlı nineler

hastalık nicesin yapıyor sakat
bende düşünmekten kalmadı takat
kabül aşı ile kurtulur fakat
bakarsın bir müddet sonra yineler

farzet fırça ile bir nebze kurtar
ancak tehdit yine azalmaz artar
oyuklar açarak komuyor tartar
işte bu çürükçe dişte mineler

hasta olur kişi kolera geçse
şu şehir şebeke suyundan içse
evrende yaşamak bu denli güçse
açsana sevdiğim bana sineler

yapalım seninle sağlıklı doku
tıp okur kurutur mikrobun kökü
sen olma omzumdan bu hayat yükü
bilmemki ne şekil nasıl ineler

insan senle yeni bir hayat bulur
ölenimiz ölür kalanı kalır
kişinin alnına yazılan olur
belkide yaşarım uzun seneler.. aah aman aman yaar..
..................................

apış aramda yakaladım tuttum keneyi..
dağıttım ağzını burnunu kırdım çeneyi
kaza belasız atlatırsak yılı seneyi
hayrına koç koyun kesip kurban edeceğim
yemeğe gelmez isen yaaar ben sensiz nideceğim..

insan teni ağrımaz böyle olsa yanacak
köpek soyumu nedir daladı kol ile bacak
gelse kündeye kene elde satırla nacak
kırpacak gövdesini ey benim sevdiceğim
yontacak el ayak çıra gibi dideceğim

sağım sonu başladı bende kasık kaşıma
ağu kattı meret sanki ekmek aşıma
muayenede çıkmaz ise virüs taşıma
ben yine başım alıp gurbet ile gideceğim
orda yazlar kışlarım koyun kuzu güdeceğim.. yaar...