Kendiyle Konuşan Adam Şiiri - Özkan Çalış

Bazen kendi kendimle konuşuyorum
Hayallerimi,arzularımı,aşklarımı,
Yapmak isteyip de yapamadıklarımı
Hayata dair her ne varsa
Hepsini bir bir düşünüyorum
Üstelik bütün bunları,
Elime bir şey geçmeyeceğini bile bile yapıyorum
Kabuk tutmuş yaralarımı yeniden deşiyorum
İlk gün ki gibi acısını ta içimde hissederek
Bir insan neden yapar ki böyle bir şeyi?
Doğrusunu söylemek gerekirse,
Acıyla sonlanan her şeyin ardından
Bundan sonra daha temkinli davranacağıma dair,
Söz veriyorum kendime
Verdiğim sözde duramayacağımı bile bile söz veriyorum
Eksik kalmış yada yaşanmamış o kadar çok şey bıraktım ki geride
Şimdi bir o kadar daha arzuluyorum onları
Biliyorum,her defasında olduğu gibi
Bu seferde pişman olmamak için geç kaldığımı
Üstelik bütün bunları bile bile yapıyorum
Şu an yapmış olduğum şey gibi
Yine kendi kendimle konuşuyorum
Kimsenin beni duymadığını ve görmediğini bildiğim halde