Ben olmak için huzuli kendini yorma
Hor görüp kendini güzel kalbini kırma
İnsan müsveddeleri ile yaranı sarma
Tanıdığım hiç kimse kendisine benzemiyor ...
Gözündeki sürmeyi gülümserken çalarlar
Gel deyince geli git deyince gidersen seni yorarlar
Kime ne yaparsan yap sonuçta hep unuturlar
Tanıdığım hiç kimse kendisine benzemiyor ...
Her yerde aslını unutmuş taklitler dolu
Başkasına özenirken olmuş nefsinin kulu
Aldanmış dünyaya şaşırmış yolu
Tanıdığım hiç kimse kendisine benzemiyor ...
Bir yanım mazlum bir yanım zalim
Özünde sakin ve sabırlı bir kulum
Görürsün bir gün kesişirse benimle yolun
Tanıdığım hiç kimse kendisine benzemiyor ...
El çolak ayak topal nasıl edeyim
Zoraki aldığım nefesle nere gideyim
Kendimi unuturken kimi hatırlayıp seveyim
Tanıdığım hiç kimse kendisine benzemiyor ...
Kayıt Tarihi : 25.2.2024 11:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!