Kendinle Yüzleşmek Şiiri - Murat Akbaş

Dünya malının...
Peşinden koşmaktan...
Hayatın kıymetini bilemedik...
Hiç kendine sordun mu?
Bir gün...
Bir parkta...
Bir bankta otururken;
Ağaçlar altında...
Rüzgarın sesi...
Yapraklardaki fısıltıyı...
Hissettin mi?
Gözlerin uzaklara dalarken;
Kuşların kanat çırpmasını...
Duydun mu?
Toprak içinde ..
Debelenen karıncalar..
Ahenkli hareketlerini....
Hiç izledin mi?
Ayakkabılarını çıkarıp...
Çoraplarını bir kenara atın mı?
Aynı bir ağaç gibi...
Toprakla buluştun mu?
Enerji ve huzura...
Bütüne kavuştun mu?
Derinlere dalıp dalıp...
İnceden inceye...
Çalan bir müzik eşliğinde...
Dünyanın öbür ucuna vardın mı?
Hayallerin, umutların, arzularını...
Bir kenara bırakıp...
O anı dolu dolu yaşadın mı?
Malın kölesi olmadan...
Kendi özgürlüğünü...
İliklerine kadar yaşadın mı?
Gürültü ve karmaşada...
Bir yarışa koşmadan...
Düzenin adamı olmadan...
Kendin olabildin mi?
Mutluluğun resminin...
İçinde yer alabildin mi?
Mutluluğu aradın mı?
Ya da mutluluğa hiç kavuşabildin mi?
Kıyısından, köşesinden tutabildin mi?
Etrafına baktığında...
Orda olmanın mutluluğunu yaşayabildin mi?
İşte o zaman...
Anlarsın...
Mutluluğun kanadında...
Yaşama coşkusunu...
Özgürlüğün ne olduğunu...
Aklında düşünceler...
Mideni doyururken;
Ruhunu beslemeyi bildin mi?
Bir ömür boyunca...
Dönüp baktığında kendine...
Hiç kendin olabildin mi?
Bu soruyu kendine...
Hiç sordun mu?