Kendinle Övün Sevdiğim Şiiri - Suat Zobu

Umut söndü, sabır takat kalmadı,

Ağına tutuldu av’ın sevdiğim.

Dilerim beter ol, sen de aşka yan,

Sevilme hayalle avun sevdiğim.

.
Sevip sevilmemek nedir bilmesin,

Gözünün yaşını bir kez silmesin,

Ağlasın, ağlasın hiç de gülmesin,

Yol saçını şimdi, dövün sevdiğim.
.

Kışlar geçer, bahar geçer yaz olur,

Yıllar geçer, gençlik geçer güz olur,

Mutluluğa bir kaç ömür az olur,

Fayda etmez köşkün, evin sevdiğim.
.

Sevip sevilmek mi, hepsi boş imiş,

Mutluluk, saadet sözde hoş imiş,

“SENİNLE BİR ÖMÜR” yalnız düş imiş,

Yıkıldım, tükendim, sevin sevdiğim.

.
Anlayış, merhamet yok ki bir kere,

Bir gönül kırılmaz hiç yoktan yere,

Ölürsem göğsünü, sen gere gere,

Gurur duy, kendinle övün sevdiğim...

.
14.07.1980 İskilip