Bir şiir kendini yazdırıyordu..
Belleğimle saklambaç oynayan,
Sözcüklerin tınısında..
Saat sabahın dördü..
Aylardan Şubat
Hava ayaz..
Kulaklarım saklanmış..
Paltomun yakasında..
Bir şiir kendini yazdıryordu..
Acı, yokluk, ihanet..
Ve en çoğuda,
Kavgalarla geçmiş bir ömrün ortasında
Ne kadar dürüst olabilir ki insan..
Vicdanına karşı,
Birer,birer yokettiği
Hayatlar arasında..
Oysa....
Aşklarımızı,kavgalarımızı büyütmeliydik.
Kanımızla sulanan..
Umutlar tarlasında....
Bir şiir kendini yazdırıyordu..
Asfalt boyunca uzanan gölgesiyle
Sönmeye yüz tutmuş bir sokak lambasında..
Kayıt Tarihi : 21.2.2009 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)