Kendini Yazar Şiir

Bir şiir yazamıyordum
Çabaladıkça...
Çoğalıp, taşıyordu usumdan sözcükler
Ben tutmaya çalıştıkça
Kayıp, karışıyordu toprağın uyanışına...
Gözlerimde alabildiğince bahar
Kendini yazıyordu
Aklım gidiyordu başımdan
Ben duruyordum
Mevsim dönüyordu
Bir şiir yazamıyordum
Rüyamda...

Baktım kış hala uyandığımda
Her taraf bembeyazdı
Gözlerimde olabildiğince kar
Kendini yazıyordu havadan suya
Uçuşup, tutuşuyordu sözcükler
Benim gibi bahara...
Gülüyordum, biliyordum ya hani
Bahar benim rüyamda...

Mutlu oldum
Dedim ki
Bıraksam gözlerimi
Ruhumu ve ellerimi
Kalemimi ve her şeyimi
En doğalından kendi haline
Yazsam da, yazmasam da
Tek bir kelime
Yaşayabilmek doyasıya
Ne güzel...
Kendini yazıyor zaten şiir
Bu alemde ve her halinde
Oku okuyabildiğince
Dilediğince
Hissettiğince...

Ne güzel...

23/01/2005