Kendini tanıyan elbet yıkar,önündeki her bendi.
Kendinden habersiz ömürler,çaresizce tükendi.
Zaman levhasına çizilen sevgiler,aşkta gizlendi.
Gaflet mezarında ağlar,hayallerin gölgesi şimdi.
Yapacağın daha çok iş var,ulaştığın menzilerde.
Giydiğin ömrünü yırtma,yama tutmaz bu alemde.
Bilde yaşa,sevgiyle yaşa,izler bırak her gönülde.
Sen gülşende bülbül ol,hayalin ötsün kafeslerde.
Kayıt Tarihi : 12.9.2007 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!