KeNdİnİ OkU Şiiri - Sinan Karakaş

Kim anlatacak bana,dünyada olanları,
Görmek istemiyorum,bu gün yaşananları,
Nedir paylaşılmayan,neden bu anlaşmazlık,
Anlamakta zorlandım,gerçekten insanları.

Sanki dünya ebedi,sanki ölmeyecekler,
Sanki varlıklarını,kabre götürecekler,
Beş metrelik bez bile,mezarda çürüyecek,
Hanyayı ve konyayı,orada görecekler.

İstersen yüz yıl yaşa,ister isen bin sene,
Sonsuz değilsin inan,öleceksin sen yine,
Yaşadığın günlerin,bir gün gibi gelecek,
Geçmişten kimler kaldı,baksana sen çevrene.

Kubbede yankılanan,sesi duyuyor musun?
Bu ses hakkın sesidir,yoksa uyuyor musun?
O ezel ve ebedi, O'dur hep baki olan,
O'nun olmadığı an,yoktur biliyor musun?

Ölmeyeceğim dersen,mümkün mü söylediğin,
İnanıyorsan buna,bellidir cahilliğin,
Önce düşünmelisin,kendini okuyarak,
Ortaya çıkmaktadır,kendini bilmediğin.