Unuttunmu çayırköyü çayırı,
Bir zaman kendine yoktu hayırı,
Ekerdi babası kırı bayırı,
Şimdi dik dik yürür oldum delisi.
Bir zaman perperişan geçerdi her günü,
Tanırım bilirim atı yorgunu,
Şimdi bir yerlerden vurmuş vurgunu,
Gelmiş akıl verir oldum delisi.
Alnım açık yüzüm ak sevmem yalanı,
Kızgın çölün azgın hırsız yılanı,
Hiç görmedim çalışarak zengin olanı,
Böbürlenip durur oldum delisi.
Baban kıraçlara ekin ekerdi,
Anansa yırtıklara yama dikerdi,
Çalmadında bu mülkü sana kim verdi,
Kendini nerde görür oldum delisi.
Aklım bana yeter sen akıl verme,
Muhtaç olur sanma kendini yorma,
Derler senin gibilere sonundan görme,
Bizede hak verir oldum delisi.
Gerek yok klavuza görünen köye,
Veyselime nispet yaparsın niye,
Böbürlenip durma param var diye,
Yüce Allah çok görür oldum delisi.
Kayıt Tarihi : 10.4.2012 20:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/10/kendini-nerde-gorur-oldum-delisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!