KENDİNİ ASIL AVUTACAKSIN
Hasret ebediymiş,vuslat çok uzak,
Hangi falcı ,falı açıp baktıysa.
Tekin sanmam,yürüdüğün yolları,
Giderken arkanda ,iz bıraktın'mı.
Bazen şiir yazmak,istemez canım,
Saklamak isterim duygularımda.
Bazen isyan etmek yalan dünyaya
Saklamak isterim kurgularıma.
Zincirleri kırardım,dağlar aşardım,
Ölümden değil,sensizlikten korkardım.
Gözlerine uzun uzun baktıkça,
Eriyip akardım,bahar olurdum.
Aşk acısı varken,gönül yaramda,
Ne gurbet ne hasret,vardır meramda.
Dağlar engel olsa ,senle aramda,
Bütün engelleri,yıkmazmıydım hiç.
Anla artık bu aşkta,geleceği yok,
Girdiğin yürekte,kalacağın yok.
Yarın ne olacak,bileceğin yok,
Sen bu yari,nasıl unutacaksın.?
Kendini nasıl,avutacaksın.?
Ayten Özgün
Kalemimden Dökülenler
Ayten ÖzgünKayıt Tarihi : 25.2.2019 19:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!