Karanlık hakkında konuşmayı bırak,
Gün doğumunu bekle.
Yeni günde yeni çiçekler açsın yüreğinde.
Her yeni çiçek yeni bir hikaye demek.
Sen daima gökyüzüne bak.
Sanma ki gökyüzü hep güzel olacak.
Olmayacak.
Birileri balkonunda sevdiğini yad edecek bir koca semaver çayla demlenirken,
Birilerinin de çayı soğuyacak.
Yüreğinin ilkbahar durağında begonvilleri bekle.
Günleri saymayı bırak,
Gün doğumunu say.
Kendini kimsesiz bul.
Orda bir yerlerde masum bir esinti sana gülümsüyor olacak.
Gülümse karanlığa.
Gülüşün beraber,
Anlam kazanır kendini dinleyebildiğinde.
Kendini kimsesiz bul ve sadece dinle.
Kayıt Tarihi : 20.5.2024 00:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!