Ahı tutmazmola dalını budağını kıranlara,ağaçların
Ağacın göz yaşı kor oldu yüreğime
İlk balta darbesinde ağladı ağaç elime
Kırdılar dalını budağını doğradılar lime lime
Büyük gürültü ile yıkılmıştı keskin nazarmı değdi söğüdüme
Güz yanığı yapraklar doldu elime
Ne oldu yine oduncu paranmı bittide öyle bakarsın
Kanlı gözlerle aç aç bakışlar atarsın
Ellerini ovuşturup kendini alkışlarsın
Yıktığın ağacın gönlünü sen yaparsın
Yine güz yanığı yapraklar doldu elime.
O yüzde hep mahcubum ormana karşı
Başım eğiktir benim dedemin diktiği söğütlere karşı
O yüzden omuzumda hep bir yük var kendime karşı
Başım eğikdir benim yaradanın bize bahşettiği doğaya karşı
Çünkü güz yanığı yapraklar doldu yine ellerime.
Kayıt Tarihi : 27.1.2008 20:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!