Herkes
Kendi insanlığının niye bu dünyaya geldiğini ancak
Kimi üzer miyim?
Küstürür müyüm kimseyi..?
Beğenilmez de hani,
Kimsesize kenarda külüstürleşir miyim algınlıklarından
Dert kapıp esir düşmeden üstünkörlülüklere
Kimsenin
Verimsiz, kurak, soğuk ve soyut denetimlerine
Müritleşip putlaşmadan hiç kimse
Ve kimseyi
Giyişinden,
Kuşanışından
Görünüşünden
...ağzından çıkan lafa bakarak
Zayıfına kulp olup...
Kimse kimseye görüp duyduğuna şekilleşmeden
Yalnızca ve yalnızca
kendi bağrındaki yüreğiyle bitişince anca
Ağaçla barışık,
Kurdunan da....kuzuyunan da...kutup yıldızıynan da
Aynı duyumlardan sevişik
Kendi kişiliğinde gelişip oluşarak
İfadesiyle de, iradesiyle de,
özgürce
Ödeşirse insan ancak
Ancak öyle ödeşir kendine
ne gibisini
Seyfi Karaca.......Kasım / 10
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 22.11.2010 14:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfi Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/22/kendini-kazanmanin-emegiyle.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!