Kendini Diri Sanmak Şiiri - Muhammed Leyla

Bir dilsizin sesiyim sağır kulaklarına,
Paranı gösterip bağır uşaklarına,
Zengin hükmeder mi fakir uyaklarıma?
Azrail eşlik eder benim son anlarıma.

Ettiğin duayım, gördüğün karanlık,
Ben bir körüm ve kördüğüm karanlık,
Gördüğüm karanlık, öldüğüm karanlık,
Bir mum gibi söndüğüm karanlık.

Doğulu bir ailem, vahşet tablosu,
Fötrlü kart adam, seni gurur yoksunu,
Bir masal gibiyim, var mıyım yok muyum?
Kar mıyım kor muyum? Az mıyım çok muyum?

Tüm aşklar ucuz, çünkü şartlar pahalı,
Yağmurda ölmek zorundayım, çünkü şapka pahalı,
Serseri bir dilenciyim, çünkü evler pahalı,
Dilenmek istemedim, dilenciler pahalı.

İçimdeki korkuyu öldürsen ne olur?
Tam bu anda varlığım yok olur,
Göğsümde bir kalp var, bir ölüyüm sanma,
Mezarlığı bir ev, kendini diri sanmak.