Yıllarca kendini bulmak isteyen,
Aslında kendini bile sevmeyen,
Faslından kaçarak yabancılaşan
İnsana sadece acırlar, inan...
Kendini bulmaya niyet ve yürek,
Ararken aslına rücuun gerek;
Pirince giderken bulgurdan olan
İnsana sadece şaşarlar, inan...
Allah’ı sevenler özünü sever,
Aslını yitiren dizini döver;
Medet beyhûdedir lâf-ı güzâftan;
İnsana sadece yanarlar, inan...
Aynada yabancı bir surat varsa,
Sevenler sevginden huylanıyorsa,
Yürekler kanar ve yanar kahrından;
İnsana sadece ağlarlar, inan...
11.04.2007
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 26.2.2008 06:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlünüze dilinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)