Yelken aç bu denize ummanına gir boğul
Tek başına kalınca kendini ortasında bul
Ne demiş büyük üstad “iki el bir baş için”
Durma ağla ey gönül, sorma hiç neden niçin
Unutma ki ar namus layıktır şerefine
Nefsine hakim ol da düşme düşman tefine
Dertler ile kederdir, koca ömür dediğin
Giydiğin urba yırtık, kuru ekmek yediğin
Han, hamam, sarayların hepsi senin olunca
Ne kıymeti olur ki toprak göze dolunca
Özünden kopup gidip en son gaflete daldın
Kördüğüm oldun böyle çözülemeden kaldın
Sen bu işin sonunu genç iken düşünmedin
Gittiğin batıl yoldan hak yola taşınmadın
Taşralı ne beklersin artık vakit daraldı
Bir sevabın yok ise günah sana kâr kaldı?
Kayıt Tarihi : 28.1.2024 17:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!