Kendini bir Mecnun sanar yüreğim

Sevda ateşiyle kavrulmuşum ben,
Sinemiz kor oldu yanar yüreğim.
Deli rüzgar ile savrulmuşum ben,
Yarem göz göz oldu kanar yüreğim.

Tasa ile derdime dert eklerim,
Gelecek diye kapıda beklerim.
Gece düşümde sevdiğimi sayıklarım,
Yarimin adını anar yüreğim.

Sevdiğim kimse beni her gün üzer,
Dertlerimi söylesem bana kızar.
Leylasını kaybetmiş çölde gezer,
Kendini bir Mecnun sanar yüreğim.

Akan dere tersine dönüp akmaz,
Sevdiğim atıp tutar beni takmaz.
Yar dediğin yüzüme bile bakmaz,
Sevgisini yare sunar yüreğim.

Yusufun yüreği bir gün çiçek açar,
Seven gönül Hak badesini içer.
Yüreğimin yangını elbet geçer,
Ateşi küllenir söner yüreğim.