Güzel geliyor nefsimize, bu fani dünyanın albenisi,
Görünmüyor, dibinde gizlenen türlü türlü zehiri,
Delinmiş su alıyor, sinsice bu çileli hayat gemisi,
Hazana dönecek, rengareng ömür bahçesi.
Düşündükçe, mezara bırakıldıktan sonraki halimi,
Karşılayamaz hiç bir sevdiğim, oradaki talebimi,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim