Hayat penceresinin arkasında ölümden soğuk duvar
Ölüm saçları okşar doğarken
İnsan özünden gelir özüne döner
Ateşin pişirmesinde bulur ruh kendini
Bu yol karanlık bu yol ateşten taş
Yaşamın yükselişinde kaybeder insanlık
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Sevgili dost;
Anamdır toprağın tahıl tanesi
Ruhunu tahıla satar kimi
Emek sürgünlerin teri
terin özünde bulur kimi kendini
Harika dizeler güçlü bir kalem....
Yazan yüreği ve kalemi kutluyorum...
Mutluluk yüreginizden tebessüb yüzünüzden asla eksik olmasın...Saygı ve kalbi şükranlarımla
Sezai Binici/umut_adam/Erzurum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta