Kendini Anlatamayan Kadın

Kendini Anlatamayan Kadın

O gün,
Bir kadına rastlamadım
Bir tarihe,
Bir suskunluk medeniyetine çarptım.

Henüz konuşmamıştı.
Ama ben onun kelimelerini
Bakışlarının kuytusunda duydum.
Ne bir tebessüm ne bir kelime
Onu hafifletemedi.
Çünkü omuzlarındaki yük,
Kendinden daha eskiydi.

Kendi yaralarını başkasının yarasına dolayan
Ve bunu fark ettirmeden yapan o insanlar var ya
İşte onlardan biriydi.
Gülüşü,
Sanki başkalarını rahat ettirmek için icat edilmişti.
Sesi,
Kendi acısına asla dönmeyen bir dua gibi
Sürekli dışarıya akıyordu.

Her cümlesi,
Kendini değil,
Kendini unutturmayı anlatıyordu.
Çünkü bu kadın,
Hayatı kendinden vazgeçerek onarmıştı.

Onun suskunluğu,
Sıradan bir sessizlik değildi
Bir direnişti.
Ne bağırırdı
Ne anlatırdı.
Ama gözlerinin içinden geçen
Gölgeyle örtülü nehir
Tüm yorgunluğunu döküyordu zamana.

Zaman dedim…
Ona işlemeyen tek şeydi belki de.
Çünkü bazı kadınlar,
Zamana rağmen değil,
Zamana rağmen ayakta kalmak zorunda bırakılmışlardı.

O,
Her şeyin merkezinde
Ama hep kenarda kalmıştı.
Kendini anlatamadığı her an,
Bir cümlesi eksik kalmış bir roman gibi
İçiyle savaşmıştı.

Ve bir an geldi…
Söz kesildi, dünya durdu.
Dudaklarından bir cümle sızdı:
“Yorgunum… Ve herkes beni güçlü zannediyor.
Ama güçlü olmaya çalışmakta da yoruldum.”

Bu bir cümle değildi
Bir düşüştü.
Bir kule gibi inşa edilmiş sabrın
Son taşının çekilişiydi.
Ve ben,
O an onunla birlikte içimden düştüm.

Gözlerine baktım.
Bir dağ kadar ağır,
Bir mezar kadar sessizdiler.
Konuşmadı.
Zaten konuşmak
Onun için en gereksiz iyileşme yöntemiydi.

Sustu.
Ve ben ilk kez,
Bir kadının suskunluğunda boğulmayı sevdim.
Çünkü o suskunluk,
Kelimelerle ihanet edilemeyecek kadar
Gerçekti.

O an anladım:
Bu kadın,
Hiçbir romanın taşıyamayacağı kadar gerçektir.
Ve ben,
Hiçbir şey yapamayacak kadar
Geç kalmış bir tanığım.

Artık o,
Bir kıtanın diğer ucunda.
Ben, hangi kıyıdayım bilmiyorum.
Ama şunu biliyorum:
Onun gözlerinden dökülen suskunluk
Benim içimde hâlâ yankılanıyor.
Ve hiçbir şiir,
Onun kadar
Ağır susamıyor.

Mehmet Bildir