Sen hiç büyümeyeceksin,
Sevgiye arsız küçük bir kedi gibi
Savuruyorsun ömrünü
Bir o yana, bir bu yana.
Dalga geçiyorsun herkesle,
Her şeyle, kendinle bile.
Ama bilmiyorsun ki
aslında mutsuzsun.
yüreğin ayrılmış parçalara,
Toparlıyamıyorsun.
bir o parça, bir bu parça derken,
Kanayan ruhun kendine saklı,
Bir kendin sarıyorsun yaralarını.
Şimdi bırakmışken kendini
O masum çocuğa,
Oyuna dalmışken o çocuk,
Mutlu ol.
Nasıl olsa bir gün bakmışsın
Ne yürek kalmış, paramparça,
Ne de kanayan ruhun.
Bir sen kalmışsın geriye,
Bir de savrulup giden zaman...
(13 Haziran 2007)
Nuray ŞengilKayıt Tarihi : 3.4.2011 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)