Kendine Saklanan Adam Şiiri - Mutlu Tosun

Üşürken umutlar yağmurun soğukluğunda...
Gecenin sessizliğinde uykulara dalarsın...
Düşlerinin yalnızlığında kendini bulursun...
Senden başkada gerçek yoktur kendi sonsuzluğunda...
O an geçmişin gelir gözlerinin önüne...
Çok şey yaşamışındır, yaşatmışındır...
Bir anda her şey bitiverir...
Düşlerinde titreyen bedenin seni gerçeğine götürür...
Ve işte o an gözlerin nemlenerek güne merhaba dersin...
Keşkeler ve pişmanlıklar yüreğine hançer gibi saplansa da...
Tek gerçeğin olan seninle baş basa kalırsın...
Ne kimseler anlar seni ne de sen anlatırsın kendini...
Neden mi?
Yaşadıkça kalbini nasırlaştıran sen…
Sadece kendine bağlanan bir bedene ulaşırsın kendi ikliminde...