Kendine Övgülerle Gel Şiiri - Ömer Dalman

Bırak kardeşim, bırak!

bana
'şu medyumun kanallık ettiği 'bilmem kim varlığın' şu yazısı harika!
bence mutlaka okumalısın!
çok şey katacaktır hayatına...'

'stephen King aşmış yahu!
adam yılda 2 kitap yazıyor hala
ve de romanlar resmen akıllara durgunluk veriyor! '

'Yahu şu Angeline Jolie amma kadın!
resmen abide yahu!
dünyada hiçbir manitayı tanımam vallahi! '

'Lan bilmem kim mimarın son binasını gördün mü?
Yok olm yok
bence türkiye'deki mimarlar hiç uğraşmasın! '
gibi taklitçi, takipçi,
kendini alıp başkalarına teslim eden bir tutumla,
yaratıcılığından ümidi kesmiş,
zavallı psikolojiyle gelme sakın!

aman ha gelme bu şekilde bana
vallahi çekemem
kırarım seni
üzerim!

onları okuma, dinleme, izleme
eserlerini benliğine alma demiyorum;
ama beğenilerini bana sunarken
kendini sıfırladığını görmek istemiyorum!
onlar seni senden devralmasın kardeşim;
sana yeni senler katsın
ve dilinin ucuna dolanıp kalmasınlar.

ille örnek istiyorsan, tamam
bir kere, iki kere bak, takip et
sana önayak olsunlar.
ama o kadar! daha ötesi olmasın!

bana sakın onları kendine put yapmış
kendini sıfırlamış olarak gelme
o zaman yüzüne bakmam
beni çekemezsin
çünkü yüzündeki sen değilsin,
o bedeni coşturan sen değil!
sadece birileri...

benliğine başkalarının attığı imzalarla sakın gelme bana!
bakmam bile! ..

bana
o kafanı allak bullak etmiş
seni şaşırtmış insanların, varlıkların eserleri gibi şiddetli
etkili
ama yepyeni
sana ait eserlerle
kendine övgülerle ve inançlarınla gel!

(Kasım 2006)