solsun istedin soluğu yastığımın
çarşafımda kahverengi bakan pardesün yok
en küçüğünden en büyüğüne korkularını
yükleyince yalnızlığımın sırtına
kendine samimiyetinden kuşkulu
bir köy ıssızlığı çöreklenir koynuma
yorganımı terki diyar eyleyince bereket vakitleri
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.