Çığlıklarında bir acı vardı
bunu hissedebiliyordum
Uzak şehirlerin
uzak insanların matemi gibiydin
Hani bir dokunsam yanacağım gibi
Buna rağmen beni kendine çeken hüzünlü bir tarafın vardı
O tarafın bana yanmayı göze aldıracak kadar da güzeldi..
Şimdi ise en gizli yerimdesin
Öyle çoksun ki içimde
öyle bana sahipsin ki yüreğimde
ben bile kendime yabancıyım..
Oysa isimsiz mavilerde
aynı maviyi ararken tanıdım seni
Şimdi ise mavi diye bir şey olmadığını
mavinin en güzel tonunun seninle birlikte öldüğünü biliyorum
Kendine iyi bak sevgili
artık yanında ben yokum
seni, sana emanet ediyorum______
(29.12.2011__00.32)
Gülseven AksoyKayıt Tarihi : 30.12.2011 01:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!