Günde binlerce insan, dünyadan göç ediyor,
Neyi varsa sevdiği, bırakıp da gidiyor,
Gözüyle gören gafil, inkarda diretiyor,
Kendini bilemeyen, seni ne bilsin Allah,
Onun her hareketi, kendine göre mübah,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
'MEN AREFE NEFSEHU..FE KAD AREFE RABBEHU!'
'SADAKTE VE BİL HAKKI NATAKTE' efendim.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta