KENDİNE GELMEDEN GELENİ NİDEM
Değimsiz makamı post mu sanırsın
Erdemden söz eden yoza bak hele
Gölgende duranı dost mu sanırsın
Ardından söylenen söze bak hele
Her daim yanında servettir dost
Sol yanında sızlayan hasrettir dost
Yüzünde tebessüm muhabbettir dost
Hayata her zaman taze bak hele
Sağduyun olanın, bir gün şaşarsan
Düküleni toplar şayet taşarsan
Elinden kaldıran eğer düşersen
Başın(ı) yasladığın dize bak hele
Küllenmiş yarayı bizleyen gördüm
Pusuda kurt gibi gözleyen gördüm
Haramı ihsanla gizleyen gördüm
Maskın ardındaki yüze bak hele
Kendine gelmeden geleni nidem
Halini bilmeden güleni nidem
Gücün gölgesinde öleni nidem
Gidenlerden kalan ize bak hele
Mahmut Nazik 29 06 2015 Mersin
Bizlemek: geçmişi kaşımak; insanları, dostları biri birine düşürmek için kışkırtmak, bazı hatalarını abartarak söyleme,
Değim: Liyakat, Bir kimsenin, değerlilik durumu, layık olma,
Kayıt Tarihi : 13.7.2015 19:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Nazik](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/13/kendine-gelmeden-geleni-nidem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!