Kendine Gel Rezil Kadın Şiiri - Veysel Ş ...

Bir eşi vardır kel tazı,
Otuzunda durdu hızı,
Sanarsın Ağanın kızı,
Kendine gel rezil Kadın.

Gençliğinde bir melekti,
Ay ile Güneşe denkti,
Sonunda bana ret çekti,
Kendine gel rezil Kadın.

Bence iki ayaklı bir filsin,
Kincisin hemde kem dilsin,
Ne olduğunu herkes bilsin,
Kendine gel rezil Kadın.

Her şeyim açık net gördün,
Bana neden umut verdin,
Demekki bu kadar nankördün,
Kendine gel rezil Kadın.

Bilirim içten yanarsın,
Ne ondurur ne onarsın,
Sen kendini ne sanarsın,
Kendine gel rezil Kadın.

Saçı ağarmış dökmüş dişi,
Başına bağlamış poşu,
Neden bana atarsın taşı,
Kendine gel rezil Kadın.

Bana aygın baygın idin,
Senden başka sevmem dedin,
Tükettin ömrümü yedin,
Kendine gel rezil Kadın.

Sonunda kel tazıyı buldun,
Her gün tek tek saçın yoldun,
Ne kadar asabi oldun,
Kendine gel rezil Kadın.

Rezil Kadın rezil Kadın,
Gözünde kaldı muradın,
Duyulmasın senin adın,
Kendine gel rezil Kadın.

Ölsende kabrine gelmem,
Senin kadarda küçülmem,
Neyin sahibisin bilmem,
Kendine gel rezil Kadın.

Mutlu ettimi seni kel Boğa,
Rezilden rezilsin bayağa,
Sanki dersin Babası Ağa,
Kendine gel rezil Kadın.

Seçtin elin kel itini,
Hiç bilmedin kıymetini,
Unut o art niyetini,
Kendine gel rezil Kadın.

Yüzü gülmez kara tavuk,
Bir eşi vardır dalkavuk,
Herkesten soğuksun soğuk,
Kendine gel rezil Kadın.

Çok güzeldin çokta hoştun,
Bir zaman peşimde koştun,
Bilmem neden niye coştun,
Kendine gel rezil Kadın.

Veysel derki geçmiş Anı,
Bilirim çok rezildir canı,
Yerini bil haddin tanı,
Kendine gel rezil Kadın.

Tel:(05379590555)