Kendine Gel Kendine! Şiiri - Cihat Şahin

Niye fısk’lı her günün?
Bundan nezihti dünün!
Hoşa gitmiyor ünün!
Kendine gel kendine!
İman ile dön dine!

Zirzopluğu boşla sen!
Meşgul olma boş’la sen!
Kur yakınlık hoş’la sen!
Kendine gel kendine!
Ol talebe son dine!

Al aklını başına!
Koy vicdanı döşüne!
Yap düşüne, düşüne!
Kendine gel kendine!
Sülük eyle son dine!

Bak aynaya gör hali!
Gafil nefse sor hali!
Böyle kulun zor hali!
Kendine gel kendine!
Rücu eyle son dine!

Artık yaşın ellide!
Gönlün; saçı telli de(!)
Ona; “bu iş belli” de!
Kendine gel kendine!
Sor halini, sen dine!

Yetmedi mi onca gaf?
Olamazsın böyle saf!
Tövbekara vardır af!
Kendine gel kendine!
Tevbe ile gel dine!

Güya sende bizdensin(?)
Hakikatte kimdensin?
Sana nasıl kul densin?
Kendine gel kendine!
Amel ile gel dine!

Lafla gemi yürür mü?
Mü’min atıl durur mu?
Bu kul Hakka varır mı?
Kendine gel kendine!
Takva ile gel dine!

İstiyorsan Hak rıza?
Fasıklara yok rıza!
Kimlereymiş bak rıza!
Kendine gel kendine!
İhlas ile gel dine!

Tetkik eyle Kur’an’ı!
Boş geçirme bir an’ı!
Değerlendir her an’ı!
Kendine gel kendine!
İlim ile gel dine!

Ölüm her an her yerde!
Sanma uzak bir yerde!
Bulur gökte ve yerde!
Kendine gel kendine!
Basiretle gel dine!

Cihat ŞAHİN
14.12.2010-İZMİR