Kendine Gel Kendine!-4- Şiiri - Cihat Şahin

KENDİNE GEL KENDİNE!-4-

Hay, hayatı edip sana hediye
Onca nimet vermiş iken ye diye
Ona kulluk yapmıyorsun ne diye?
Kendine gel gafil insan kendine!

Veriyorken sana üste cenneti
Hala ona duymaz mısın minneti?
Yaşamadan cehennemde cinneti
Kendine gel cahil insan kendine!

Tesadüfen gelmemişken şu yere
Sokmuyorsun bu gerçeği sen ser’e
Hayatını bitirmeden boş yere
Kendine gel gafil insan kendine!

Sevmez iken zerre miktar israfı
Neden yapar Allah onca masrafı?
Atıp hemen başındaki o gafı
Kendine gel cahil insan kendine!

Her bir işe eriyorken o fikrin
Niçin yalnız dünyalıktır de zikrin?
Gelmedi mi hala vakti o şükrün?
Kendine gel gafil insan kendine!

Kabalıktan hoşlanmazken sen güya
Nedir onca saygısızlık de Hu’ya?
Çok acilen ayar yapıp kem huya
Kendine gel cahil insan kendine!

Yığa, yığa dağa döndü kusurlar
Artı, bir de dile gelmez küsur var
Son durağın kılınmadan kesin nar
Kendine gel gafil insan kendine!

Bu seneyken belki arzda son senen?
Niçin yoktur yüz ağartan hasenen?
Hak rızaya eremez bil üşenen!
Kendine gel cahil insan kendine!

Tutunsan da çok sevdiğin yaşama
Belki bu gün çıkamazsın akşama
Son bulmadan dünyadaki aşama
Kendine gel gafil insan kendine!

Cihat ŞAHİN
23.09.2021-İZMİR